Drieënveertig jaar na hun toetreding zullen de Britten zich moeten uitspreken op  23 juni, of zij al dan niet  in de Europese Unie willen  blijven.

 

 Ongeacht de uitslag van deze stemming, zal het een grote invloed uitoefenen  op de toekomst van meer dan 500 miljoen van onze  medeburgers.

 Als ze besluiten om te vertrekken, kan zowel het ergste als het beste daaruit voortvloeien  voor de rest van de Unie. Daarentegen, indien zij kiezen om te blijven,  is er niets dat verzekert dat deze keuze definitief zal zijn en dat de onderdanen van Hare Majesteit niet zonder ophouden een beter akkoord zullen trachten te bekomen.

 

Geconfronteerd met een keuze die ons allen verbindt, ben ik van mening dat  alle EU-burgers zich zouden moeten uitdrukken. Hun toekomst - en die van hun kinderen - staan op het spel en, vergis U niet, de toekomst van het gehele systeem dat geduldig werd verwezenlijkt  door onze vaderen  sinds het einde van de oorlog, en die de oorsprong is geweest van  een buitengewone welvaart .

 

Geconfronteerd met de eisen van de heer Cameron, hebben onze regeringen geacht dat de risico's van een Brexit elk compromis waard was. Zij hebben aldus belangrijke  toegevingen gedaan die zij amper  drie maanden tevoren  hadden geweigerd  Misschien hebben  zij  gelijk gehad  dit te doen. Maar niet aan gelijk welke prijs, en zeker niet  door alleen aan de Britse burgers het recht toe te kennen om te beslissen  over een akkoord dat  gevolgen heeft voor de toekomst van alle Europeanen.

 

Dit bericht is eveneens beschikbaar in het Engels, Frans, Duits, Italiaans, Pools, Portugees en Spaans.

 

Aldo Sicurani